ប្រភពមកពី៖ sabay.com.kh
អតីតនិស្សិតនៃវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស លោក ស សុវណ្ណ បានជាប់អាហារូបករណ៍ទៅប្រទេសអូស្ត្រាលី នៅសាកលវិទ្យាល័យកង់បេរ៉ា កម្រិតអនុបណ្ឌិតដោយចៃដន្យមែនទែន ដោយសារមិត្តភ័ក្ដិដែលធ្លាប់រៀនជាមួយគ្នា បានប្រាប់ដំណឹងពីអាហារូបករណ៍នេះ ទាំងដែលសុវណ្ណមិនបានដឹងទាល់តែសោះ។ នេះបើតាមការប្រាប់ឲ្យដឹងពី លោក ស សុវណ្ណ។
មិត្តភ័ក្ដិម្នាក់ដែលជាប់អាហារូបករណ៍មុន សុវណ្ណ ប្រហែលកន្លះឆ្នាំ បានផ្ញើ link តាមបណ្ដាញសង្គមមកឲ្យ។ តាមពិតសុវណ្ណតែងចង់បានអាហារូបករណ៍ តែមិនដឹងថា ត្រូវស្វែងរកដំណឹងទាំងនោះដោយរបៀបណា ហើយពេលនោះក៏មិនសូវតាំងចិត្តខ្ពស់ប៉ុន្មានដែរ ព្រោះគិតថា មានអ្នកខ្លាំងច្រើន។ សំណាងល្អបានមិត្តភ័ក្ដិដែលឈ្មោះកក្កដាប្រាប់ពីអាហារូបករណ៍នោះ ព្រមទាំងណែនាំ និង ចែករំលែកពីរបៀបដាក់អាហារូបករណ៍ឲ្យទទួលបានជោគជ័យដល់សុវណ្ណទៀតផង។ សុវណ្ណ និយាយ។
សុវណ្ណ បន្ដថា៖ “ដំបូងគេឲ្យផ្ញើរពិន្ទុ IELTS ដែលតម្រូវអោយមានពិន្ទុយ៉ាងតិច 6.5 ហើយខ្ញុំបាន 7.0 ។ បន្ទាប់មកទើបផ្ញើរសំណុំអាហារូបករណ៍ទៅសាលាដែលបានរើស បើសាលាសម្រេចរើសយកយើងហើយ យើងអាចចូលរៀនតែម្ដងដោយមិនចាំបាច់ប្រលងអ្វីទៀតឡើយ”។ ក្រោយមក សុវណ្ណទទួលដំណឹងថា ជាប់អាហារូបករណ៍ ដោយសិក្សានៅទីនោះចំណាយពេល១ឆ្នាំកន្លះ។
នៅក្នុងថ្នាក់ចម្រុះដោយជាតិសាសន៍ជាច្រើន រីឯ ការសិក្សាទៀតសោតក៏មានលក្ខណៈប្លែកដែរ។ មុនពេលចូលរៀនគេឲ្យ Course outline មក ដោយប្រាប់ពីកាលវិភាគប្រលង និង ពេលត្រូវប្រគល់ Assignment ។ គេបែងចែកការរៀនជាពីរ គឺ តាម Lecture និង tutorial ដែលម៉ោង Lecture មិនអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សសួរឡើយអំឡុងពេលរៀន តែអាចសួរនៅចុងម៉ោង ប៉ុន្តែ ផ្ដល់ឲ្យសិស្សតែពីរឬបីនាក់ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែ អាចណាត់ជួបគ្រូតាម Email ឬនិស្សិតពូកែៗនៅចាំជួយពន្យល់នៅបណ្ណាល័យចំពោះអ្នកមានចម្ងល់ ឬ រៀនមិនសូវទាន់។ ឯម៉ោង tutorial គេបែងចែកសិស្សជាក្រុមមានគ្នាប្រហែល ២៥ នាក់ ហើយឲ្យជជែកពិភាក្សាពីមេរៀន។ សុវណ្ណ និយាយដូច្នេះ។
សុវណ្ណ និយាយបន្ថែមថា ការរៀនទីនោះទាមទារខ្ពស់ពីសិស្ស គឺគេផ្ដោតលើគុណភាព និង ស្វ័យសិក្សាច្រើនដូច្នេះយ៉ាងតិចណាស់មួយមុខវិជ្ជាក៏ត្រូវអានប្រហែលជាង ១០ ក្បាលដែរ ដែលនៅមិនទាន់គិតទាំងសៀវភៅគោលដែលគ្រូបានបញ្ចូលក្នុង library online ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការងារ Assignment។ ក្រៅពីសិក្សា សុវណ្ណ បានរកការងារធ្វើក្រៅម៉ោងផងដែរ ដើម្បីទទួលបានបទពិសោធន៍ផង និង កម្រៃព្រោះចង់សន្សំលុយមួយចំនួនជួយកុមារក្រីក្រនៅជនបទពេលមកលេងកម្ពុជា។
អ្នកកើតនៅភ្នំពេញ តែរស់នៅតាខ្មៅ និយាយទៀតថា សុវណ្ណ ចិញ្ចឹមចិត្តចង់ជួយកុមារតាំងពីយូរហើយ ដោយសារកាលនៅក្មេង មានអង្គការជប៉ុនមួយបានយកអំណោយជាសម្ភារៈសិក្សាមកចែកសិស្សនៅតាខ្មៅក្នុងតំបន់ដែលសុវណ្ណរស់នៅ មានដូចជាប៊ិច សៀវភៅ ខ្មៅដៃ។ សុវណ្ណបញ្ជាក់ថា អំណោយទាំងនោះវាអាចមិនស្ថិតស្ថេរ តែទឹកចិត្តដែលគេជួយជារឿងមួយមិនអាចបំភ្លេចបាន ប្រៀបបានជាការលើកទឹកចិត្តថា ក្មេងៗនៅជនបទមិនត្រូវបានគេបំភ្លេចចោលទេ នៅមានអ្នកគិតអីពីគាត់ ធ្វើឲ្យគាត់មិនចង់បោះបង់សាលាព្រោះក្មេងៗនៅតាមជនបទច្រើនគិតថា ក្រោយរៀនចប់មិនដឹងយកចំណេះទៅធ្វើអ្វី។
សុវណ្ណនៅពេលចុះចែកសម្ភារសិក្សានៅសាលាបឋមសិក្សាភូមិថ្មី
សុវណ្ណ បានជួយជាសម្ភារៈសិក្សាដល់កុមារនៅសាលាបឋមសិក្សាភូមិថ្មី ដែលសាលានោះ មានសិស្សប្រហែល ១១០០ នាក់ ហើយប្រាក់ដែលជួយកុមារ មួយចំណែកបានពីគ្រួសារ និង សុវណ្ណផ្ទាល់ មួយចំណែកបានពីមិត្តភ័ក្ដិដែលគាត់មានបំណងចូលរួមជួយ ហើយសុវណ្ណសង្ឃឹមថា នឹងមានឱកាសបានចូលរួមជួយដល់កុមារបន្តទៀត។
យុវជនដែលត្រូវបញ្ចប់ការសិក្សានៅខែមិថុនាខាងមុខនេះ លើកទឹកចិត្តដល់អ្នកដែលចង់ទៅរៀននៅប្រទេសអូស្ត្រាលីថា បើចង់បានអាហារូបករណ៍ ត្រូវជឿជាក់លើខ្លួនឯង ព្យាយាម និង មានសមត្ថភាពអាចប្រើភាសា។ សិស្សភាគច្រើនមិនសូវមានទំនុកចិត្តថា នឹងអាចទទួលបានអាហារូបករណ៍ទេ គាត់តែងគិតថា មានអ្នកផ្សេងដែលពូកែជាងគាត់ ប៉ុន្តែ តាមពិត បើខំព្យាយាមដោយមិនបោះបង់ នោះនឹងទទួលបានអាហារូបករណ៍មិនខានទេ៕
សូមអាន៖ កកស្ទះចរាចរណ៍ខ្លាំងពេក យុវជនខ្មែររៀននៅថៃចាប់ជំនាញវិស្វកម្មគមនាគមន៍សង្ឃឹមអាចកាត់បន្ថយ
អត្ថបទ៖ លឹម សុនា
0 comments:
Post a Comment